آموزش رباتیک درس بیست و دوم – در این بخش در ادامه پست قبلی قصد داریم که روشهایی را برای کار کردن روی ورقهای فلزی به منظور ساخت شاسی یک ربات به شما معرفی کنیم.
هنر فلزکاری
یک دلیل استفاده از فلز برای ربات این است که قویتر است. همچنین بسیار جالب به نظر میرسد – اگر چه برای این که زیبا باشد، میتوانید پلاستیکی را تهیه کنید که شبیه فلز است، اما این چیزی نیست که مزیت کلیدی دیگر فلز که طول عمر یک و اتحکام را داشته باشد. حتی اگر ربات شما از روی میز بیفتد حداقل شاسی آن سالم باقی میماند.
اما در حالی که فلز استحکام زیادی فراهم میکند که چوب و پلاستیک نمیتوانند با آن رقابت داشته باشند، اما کار کردن با آن سختتر، هزینه بیشتر و وزن بیشتر است. همانطور که برای اولین بار در فصل ۶، “تکنیکهای ساخت مکانیکی”، برای برش فلز، شما باید از یک کمان اره مجهز به یک تیغه دندان ریز – ۲۴ یا ۳۲ دندان بر اینچ استفاده کنید. استفاده از اره مویی و اره دستی به طور کلی برای برش چوب مهندسی شدهاند، و تیغههای آنها به اندازه کافی برای کار با فلز خوب نیستند.
احتمالا بیشترین برش کاری رو با دست انجام میدین. هنگام برش قطعات به یک شابلن برش نیاز خواهید داشت. دقت کنید که یک شابلن برش تهیه کنید که به شما این امکان را میدهد که در زاویه ۴۵ درجه هم به صورت عمودی و هم به صورت افقی ببرید. با استفاده از سختافزار و یا گیره بزرگ، شابلون برش خود را به میز کار وصل کنید.
اگر از ابزارهای تیز و خوشساخت استفاده کنید، همیشه نتایج بهتر از حد متوسط خواهید داشت. ابزارهای ساده، نمیتوانند آلمینیوم را به راحتی برش دهند. برای برش فلز با ابزار دستی نیاز دارید تا شما نیروی بیشتری وارد کنید. این اصلا کار راحتی نیست ما ربات میسازیم تا لذت ببریم.
برش، دریل کردن و فینیشینگ فلز خطرناک هستند! دقت کنید که همیشه از محافظ چشم و گوش استفاده کنید. دستگاه ایمنی را از هیچ ابزاری جدا نکنید. از تمام دستورالعملهای سازنده پیروی کنید. زمانی که از ابزارهای برقی استفاده میکنید مطمئن شوید که قطعات کوچکتر را در یک گیره نگه دارید و یا زمانی که با آنها کار میکنید آن را محکم نگه دارید. هیچ وقت با دست خالی کار نکن!
بریدن یک شاسی
از صفحه فلزی برای ساختن شاسی ربات استفاده کنید. فولاد نرم و آلومینیوم رایجترین مواد برای استفاده در رباتها هستند و نسبتا ارزان هستند. برای هر دو مورد، یک ضخامت را انتخاب کنید که از اندازه و وزن ربات پشتیبانی کند، اما بدون اضافه کردن وزن اضافی خود به آن. نقاط شروع زیر را در طراحی خود در نظر بگیرید.
ضخامت فلز برای رباتهای کوچک، زیر 20 سانتیمتر
آلومینیوم: 1 تا 1.5 میلیمتر
ضخامت فلز برای روباتهای متوسط، 20 تا 35 سانتیمتر
آلومینیوم: 1.5 تا 3 میلیمتر
ضخامت فلز برای روباتهای بزرگتر از 35 سانتیمتر
آلومینیوم: 3 تا 6 میلیمتر
برش ورق فلز با دست سخت است اما با کمی تلاش انجام خواهد شد. اینها برخی ابزارهای دستی ویژه برای برش ورق فلزی هستند:
قیچی ورق بر
این ابزار برای ورقهای آلمینیوم با ضخامت کمتر از 3 میلیمتر مناسب است. قیچی ورق بر اولین بار در ساخت هواپیما و برای برش ورق های آلومینیومی و فولادی سبک ساخته شد. قیچی های ورق بر معمولا در ۳ مدل ساخته می شوند و به کمک کد رنگ مشخص می گردند تا به وضوح قابل تفکیک باشند. قیچی ورق بر با دسته زرد رنگ برای برش مستقیم فلزات ساخته شده؛ دسته قرمز به معنی قیچی چپ بر، و آنها که دسته سبز دارند قیچی راست بر هستند.
نحوه کار با قیچی ورق بر
برای بریدن فلز ابتدا با توجه به طرح برش قیچی ورق بر مناسب را انتخاب کنید، در مرحله بعد باید روی ورق طرح برش را علامت گذاری نمایید. علامت گذاری روی ورق کمک می کند برش ساده تر و دقیق تری داشته باشید. لبه های قیچی را تا حد ممکن از هم باز نمایید و سعی کنید بزرگترین برش ممکن را روی ورق ایجاد کنید، قسمتی از فلز که بریده می شود را به بالا خم کنید تا در مسیر برش مزاحم نباشد. جهت برش اشکال دایره ای ابتدا سوراخی روی فلز ایجاد کرده و با قیچی ورق بر راست بر یا چپ بر، برش را تا رسیدن به دایره کامل ادامه دهید. از همین روش می توان برای برش لبه ها نیز استفاده کرد، بهتر است قسمت های دوبل ورق را با قیچی آهن بر ببرید.
برای برش فلزات قیچی ورق بر مناسب را انتخاب نمایید. قیچی های ورق بر با دسته سبز رنگ برای برش ورق به صورت ساعتگرد مناسب است و افراد راست دست با قیچی ورق بر راست بر راحت تر هستند؛ قیچی ورق بر با دسته قرمز، فلز را به صورت پادساعتگرد می برد و برای افراد چپ دست مناسب تر است. در حین کار ممکن است به ترکیب توانایی هر سه نوع قیچی نیاز باشد.
برای برش فلز به قیچی ورق بر با تیغه های تیز و قدرتمند نیاز است، تیغه هایی که دقت برش ورق را افزایش دهند و همچنین سرعت انجام کار را بیشتر نمایند. همواره قبل از شروع کار از تیز بودن تیغه ها اطمینان حاصل نمایید.
حین کار با قیچی فلز بر با لبه های تیز فلزات سر و کار دارید، حتما از دست کش های محافظ استفاده کنید تا به دست و انگشتان آسیب وارد نشود. همچنین لباس کار آستین دار پوشش مناسب تری برای دست و بازوها فراهم می آورد.
قیچی ورق بر برای برش فلزات سبک ساخته شده است. از قیچی ورق بر برای بریدن فلزات خیلی ضخیم، سیم های کلفت، کابل، میخ و … استفاده نکنید. برای انجام این قبیل کارها ابزار مناسب ساخته شده است. استفاده نامناسب از ابزار علاوه بر صدمات انسانی به ابزار نیز آسیب می رساند و باعث خراب شدن تیغه های قیچی ورق بر می گردد. قیچی ورق بر برای برش ورق های آلومینیوم، حلب و فلزات سبک از این دست کاملا مناسب است. برای بریدن فلزات ضخیم بهتر است از آهن بر استفاده کنید.
روغن کاری قیچی را فراموش نکنید، روغن کاری منظم قیچی ورق بر امکان حرکت و برش ساده تر تیغه ها را فراهم می کند و باعث برش دقیق تر و ایمن تر ورق می شود.
در هنگام برش ورق از وارد آوردن فشار بیش از حد به قیچی ورق بر خودداری نمایید، این کار باعث انحراف تیغه ها از مسیر برش می شود و شیارهای عمیق ایجاد می نماید که ورق را لبه دار می کند.
قیچی نیبلر
قیچی نیبلر از ابزارهای بسیار مهم و اصلی در نجاری و پیمانکاری است. این نوع قیچیها جایگزینی برای قیچیهای فلزی و دستی میباشد.
این قیچی فلزها را همانند ارهبرقی برش میدهد اما تفاوت آن در این است که بجای تیغه از پانچ تیز استفاده میکند که به سمت بالا و پایین برای برش قطعه حرکت میکند. در کارگاههای فلز از قیچهای نیبلر بادی استفاده میشود اما پیمانکارانی که با سقف و پلهای فلزی و چوبی سروکار دارند از قیچیهای نوع شارژی و الکتریکی استفاده میکنند.
نحوهی انتخاب مناسب قیچی نیبلر:
از این قیچیها برای کاربردهای متفاوتی استفاده میشود که هرکدام دارای ویژگیهای خاصی هستند در ادامه این ویژگی پایهای از قیچی نیبلر را موردبررسی قرار میدهیم.
توانایی:
در هنگام کار با این قیچیها، توانایی و ظرفیت ابزار به شما نمایش داده میشود که اندازهی ضخامت 8 الی 10 تا 18 میباشد که اگر از 168 بیشتر باشد نازک میباشد. نوع مواد نیز بر ظرفیت برش تأثیر میگذارد بهعنوانمثال دربرش آلومینیوم ضخامت 12 را دارا میباشد اما در فولاد ضدزنگ ضخامت برش آن به 14 میرسد.
حداقل شعاع برش:
دامنهی برش این قیچیها معمولاً از 1-4 / 3 اینچ و 4-4/3 اینچ برای قیچیهای بزرگتر میباشد.
تعداد ضربه در هر دقیقه:
دامنهی ضربه قیچیهای نیبلر غیرتخصصی 1300 تا 4000 ضربه در دقیقه میباشد و معمولاً برای برشهای ضخیم از ضربات کم در دقیقه استفاده میشود.
نحوه کار کردن با قیچی نیبلر:
کارکرد این قیچیها شبیه به دستگاههای ارهمویی میباشد اما تفاوتی که دارد در این است که دارای جدولی برای حرکت صحیح نمیباشد. و باید در هنگام اطمینان حاصل کنیم که بدنهی قیچی موازی با صفحهای که برش میدهید است و اگر برش را از وسط کار میخواهید انجام دهید باید شروع کار را توسط دریل سوراخ کرد و اگر برش شما در وسط کار به اتمام میرسد برای خارج کردن قیچی باید آن را به عقب بگیرید. را قیچیها را معمولاً نمیتوان از وسط صفحه خارج نمود.
در هنگام کار با صفحهی کوچک میتوانید صفحه را بچرخانید و یا مانند ارهبرقی قیچی را بچرخانید. برای برش دقیق باید از الگو و یا خط کش استفاده کرد.
صفحهی برش خورده معمولاً دارای لبههای تیزی میباشد و باید آنها را توسط پولیش و یا فرز آهن صیقل دهید تا لبههایی آن صاف شود.
قیچی ورق بر بادی
این قیچی کار برش ورق را بسیار ساده خواهد کرد و میتوانید به وسیله آنها با سرعت زیادی ورق را برش دهید. اما برای استفاده از این قیچی ها به یک پمپ باد نیاز خواهید داشت. توجه نمایید تمام مواردی که در این بخش مطرح میشود در هنگام ساخت ربات ببا فلز به کار شما خواهد آمد. آموزش رباتیک به شکلی اصولی نیاز به صبر و حوصله خواهد داشت و ما در صنایع آموزشی چالیک این آموزش ها را به صورت پایه ای به شما ارائه خواهیم کرد.
نحوه کار
۱. از یک سمبه برای علامتگذاری قطعههایی که میخواهید بسازید استفاده کنید.
۲. ورق فلزی را در یک دست نگه دارید – اگر لازم است از دستکش کار استفاده کنید – و ابزار برش را در دست دیگر قرار دهید، یا فلز را در یک گیره محکم کنید.
۳. در امتداد مسیر مشخصشده ببرید. اگر میخواهید دور بزنید، ممکن است مجبور شوید بخش جدا شده کار را ببرید (یا بجود)، سپس به مسیر از زاویه دیگری نزدیک شوید.
۴. لبههای را با یک سوهان فلزی یا کاغذ سنباده ریز صاف کنید، همانطور که بعدا در این فصل توضیح داده شد.
برای برش ورقههای فلزی ضخیمتر، ابزارهای فلزی ویژهای مورد نیاز است. در این مجموعه ما از ورقهای ضخیم استفاده نخواهیم کرد اما اطلاعات بسیاری برای کار با ورقهای ضخیم در اینترنت موجود میباشد که میتوانید در مورد آن مطالعه کنید.
ساختن یک چارچوب فلزی
چهارچوب فلزی ربات میتواند از آلمینیوم اکسترود شده ساخته شود که با انواع آن آشنا شدید. این قطعات میتواند شامل شکلهای زیر باشد
Uکانال (برابر و نابرابر) : کانال U با ابعاد برابر و نابرابر در دسترس است. سبک مناسب برای پروژه خود را انتخاب کنید. ضخامت آن از 1 میلیمتر شروع میشود.
L (برابر و نابرابر) : در دسترس با دو طرف برابر و نابرابر
نوار صاف : از این نوارها برای ساخت براکت های خود و ستونهای پشتیبانی خود استفاده کنید. همچنین به عنوان یک تسمه تقویتی مفید است.
tubing : این محصول به اشکال مربع، مستطیل، یا گرد تهیه میشود. اینها معمولا گرانترین هستند، و ساخت فریم از آنها سختتر است.
منابع برای تهیه این اشکال ساختاری عبارتند از:
ابعاد بزرگتر: سختافزار و فروشگاه مصالح ساختمانی نزدیک شما به احتمال زیاد انتخابهای خوبی دارد. خرید آنلاین انتخاب دیگری است.
ابعاد کوچکتر: فروشگاههای سرگرمی و صنایع دستی بهترین انتخاب شما هستند. برخی از فروشگاههای بهبود سختافزار و خانه نیز مجموعه محدودی از قطعات کوچکتر را دارند.
استفاده از یک اره پست دار و شابلون برش در فرآیند برش یک قاب از جنس آلومینیوم (یا دیگر)درست مانند زمانی است که یک قاب از چوب ساخته میشود. بنابراین به جای تکرار این مراحل در اینجا، لطفا برای جزئیات به قسمت کار “کار با چوب” مراجعه کنید. یک قاب کوچک، سبک اما محکم را می توان با استفاده از موجودی شکل کانال U ساخت، که طول آن با استفاده از اره کوتاه میشود میتوانید قطعات را با استفاده از براکت های زاویه L ۸ / ۳ (شکل ۷ – ۱۱ را ببینید)متصل کنید، که در فروشگاه سختافزار نیز موجود است. برای مونتاژ، از پیچهای ۴ تا ۴۰ ماشین و مهره استفاده کنید. پیچها میتوانند به طول 8 یا 10 باشند. شما تنها به یک پیچ در هر “پایه” براکت زاویه نیاز دارید – این کار جمع کردن کادر و صرفهجویی در وزن را برای شما آسانتر میکند.
ایجاد چارچوب کادر
قابهای جعبهای اجسام سهبعدی برای ربات های شما هستند. آنها میتوانند با استفاده از دو (یا بیشتر) قاب مربع ساخته شوند، که با “ستونهای” فلزی یا پلاستیکی به هم متصل شدهاند، همانطور که در شکل ۸ – ۱۱ نشانداده شدهاست.
برای استحکام خوب اما وزن کمتر، من دوست دارم از ۶ mm PVC برای ستونها استفاده کنم. اینها به سه قسمت تقسیم میشوند. ۱. یک جفت سوراخ نزدیک بالا و پایین ستون قرار دهید.
- سوراخهای متناظر را در مرکز تقریبی هر طرف کادر قرار دهید.
۳. از پیچ و مهره استفاده کنید و سازه را مونتاژ کنید
شکل ۷ – ۱۱ قابهای فلزی جامد را می توان از کانال U شکل آلومینیوم، براکت های زاویه L و بستهای فلزی ساخت. کانال آلومینیومی را با یک اره و شابلون برش ببرید.
شکل ۸ – ۱۱ با استفاده از ستونها شما میتوانید به معنای واقعی کلمه فریم ها را روی هم قرار دهید تا اشکال شبیه بدنه برای روباتهای خود بسازید.
هنگام ساخت قابهای بزرگ – مثلا بیش از 35 سانتیمتر مربع – از دو ستون در هر طرف استفاده کنید. یعنی هشت تا. هر ستون را در حدود ۱ تا ۲ از گوشههای هر فریم قرار دهید.
دریل کردن فلز
فلز به سرعت دریل کردن آهسته نیاز دارد. این به این معنی است که هنگام استفاده از مته، شما باید آن را بیش از ۲۵ درصد سرعت کامل تنظیم کنید. تنها از متههای دریل تیز استفاده کنید. اگر مته های شما کند هستند، آنها را جایگزین کنید و یا تیز کنید.
ایجاد سوراخی برای شروع
خواهید دید که وقتی فلز را سوراخ میکنید ، مته روی سطح حرکت خواهد کرد . شما میتوانید این سر خوردن را با استفاده از ابزار سنبه قبل از دریل کردن حذف کنید. (یک میخ نیز همان کار را میکند) از چکشی برای ضربه زدن آرام و ایجاد یک فرورفتگی کوچک در فلز با سنبه استفاده کنید.
استفاده از روغن
در هنگام سوراخکاری آلومینیوم ضخیمتر از 6 میلیمتر یا بیشتر ضخامت فولاد، ابتدا یک قطره روغن به آن اضافه کنید. اگر در حال دریل کردن یک قطعه بسیار ضخیم هستید، ممکن است لازم باشد به صورت دورهای توقف کنید و روغن بیشتری به آن اضافه کنید. هیچ قانونی وجود ندارد، اما یک قطره در هر ۱ / ۱۶ یا ۳ / ۳۲ ضخامت به نظر درست میرسد. هدف روغن این است که کمی خنک بماند که باعث میشود مته بیشتر دوام بیاورد.
خمش فلز
بیشتر فلزات میتوانند به شکل دیگری خم شوند. صغحه فلز معمولا با استفاده از ابزاری به نام خم کن به منحنیها و زوایا تبدیل میشود. همه انواع فلزات به راحتی خم نمیشوند، حداقل بدون ابزارهای خاص. ضخامت فلز و اندازه کلی آن، شکل و ویژگیهای آن به شدت بر آسانی خم شدن آن تاثیر میگذارند. نوار فلز نرمتر مانند مس و برنج به راحتی خم میشوند. نازکترین قطعات را میتوان با دست خم کرد؛ در غیر این صورت، تو میتونی از یک گیره آهنی و چکش پلاستیکی استفاده کنی.
فولاد نرم تا حدود 1.5 میلیمتر ضخامت که عملیات حرارتی نشده (ملایم) برای خم کردن آن میتواند با استفاده از یک گیره مغازه و نیروی زیاد خم شود. اما با یک خم کن فلزی نتایج بهتری به دست میآورید.
خمش لوله، به ویژه آلومینیوم یا برنج دیواره نازک، به مهارت یا ابزار ویژهای به نام خم کن لوله نیاز دارد و برای لولههای با اندازههای مختلف موجود است. از فروپاشی لوله جلوگیری کنید. هدف این است که از حرکت تند در خم شدن جلوگیری شود.
خم شدن باعث استرس در فلز میشود که میتواند آن را تضعیف کند. برخی از آلیاژهای آلومینیوم طوری طراحی شدهاند که خم شوند، اما بیشتر موادی که در فروشگاههای سختافزار و مصالح ساختماتی پیدا میکنید، سخت شدهاند. خم کردن آن به بیش از ۲۰ یا ۳۰ درجه میتواند به طور جدی ساختار فلز را تخریب کند. شما به خصوص نمیخواهید آن را در زاویه ۹۰ درجه خم کنید، سپس به سمت راست برگردید، چون به احتمال زیاد فلز از هم جدا میشود.
فلزات که با استفاده از عملیات حرارتی آنیل شدهاند، خم شدنش آسانتر هستند. بازپخت باعث میشود فلز نرمتر و انعطافپذیرتر شود. اگر نیاز به خم کردن آلومینیوم (تا ضخامت حدود 3 میلیمتر )دارید، آلیاژی را پیدا کنید که با استفاده از فرآیند تابکاری آمادهسازی شدهاست. یا اگر یک مشعل جوشکاری گازی دارید میتوانید خودتان آن را جوش دهید. من نمیخواهم وارد این موارد شوم (کتابهای فلزکاری در کتابخانه محلی تان را بررسی کنید)، اما به طور کلی فلز را تا حدود ۷۰۰ درجه فارنهایت حرارت میدهید، سپس اجازه میدهید به آرامی به دمای اتاق برگردد.
فینیشینگ فلز
سوراخ شدن و دریل کردن اغلب لبههای سخت به نام براده در فلز را باقی میگذارد. این لبهها باید با استفاده از یک سوهان فلزی یا کاغذ سنباده بسیار ریز برداشته شود. در غیر این صورت، قطعات ممکن است به درستی با هم جور نباشند، و لبههای خشن میتوانند پوست را خراش دهند و بر روی فرش گیر کنند. براده آلومینیوم به سرعت و به آسانی از بین میرود ؛ هنگام پاک کردن براده از ورق استیل یا روی باید کمی سختتر کار کنید.
اگر مواد زیادی برای حذف وجود دارد، از یک چرخ سنگزنی کوچک متصل به یک موتور دریل استفاده کنید.
استفاده از سوهان فلزی
یک سوهان فلزی مانند هر سوهان دیگر است، به جز دندانهای آن – بخشی که ماده را حذف میکند – ظریفتر هستند. همیشه باید از یک سوهان فلزی برای فلز استفاده کنید. هرگز از یک سوهان چوبی استفاده نکنید،
چون دندانهای روی یک سوهان چوب خیلی خشن هستند. مگر اینکه قصد داشته باشید تعداد زیادی فلز کاری انجام دهید، میتوانید یک مجموعه ارزان با انواع سوهانهای مختلف در آن خریداری کنید و یا تنها آنچه را که نیاز دارید به دست آورید.
برای آلومینیوم، یک سوهان تخت، یک سوهان نیم مسطح و نیم گرد تهیه کنید. یعنی یک طرف آن صاف و طرف دیگر آن گرد است.
تعداد دندانها بر اینچ بیانگر نرمی کار تمامشده است. برای اهداف کلی، سوهانهایی با ۳۰ تا ۴۰ دندان در هر اینچ را انتخاب کنید.
برای قطعات کوچک، شما ممکن است بخواهید در یک سری سوهانهای سوزنی استفاده کنید، که به اصطلاح به خاطر کوچک بودن آنها مانند سوزنهای بافندگی است. این مجموعه شکلها و اندازههای مختلفی دارد.
حالت درست دست ها و روش در دستگرفتن سوهان در سوهانکاری از اهمیت بسیار برخوردار است. قطعه باید در ارتفاع مناسب تقریبا”هم سطح با آرنج برای کارهای سبک و اندکی کمتر برای کارهای سنگین رویگیره بسته شود.
فاصله پاها از یکدیگر باید حدود 20 سانتیمتر و زاویه آن ها نسبت بههم باید حدود 90 درجه باشد.
پای چپ نیز باید موازی با امتداد سوهان باشد. دسته سوهان را با دست راست بگیرید بهطوریکه انگشت شست روی دسته و انگشتان دیگر در زیر آن قرار بگیرند.
هنگام سوهان کاری فشار باید در حرکت پیشروی بر سوهان وارد شود زیرا آج ها یا دندانههای برنده رو بهسَرِ سوهان هستند. اگر فشار در حرکت برگشت بر سوهان وارد شود موجب برادهبرداری نمیشود و تنها دندانهها را کُند میکند. وقتی میخواهید سطح تختی را پرداختکاریکنید، بایداز روش سوهان کاری دوطرفه استفاده کنید. در این روش برادهبرداری چندانی انجام نمیشود و فقط خش های ایجاد شده در نتیجه عملیات سوهان کاری قبلی از بین میرود. در سوهان کاریدوطرفه، سوهان را عقب و جلو میکشید.
استفاده از کاغذ سنباده
اگر میخواهید صافترین لبه ممکن را داشته باشید از کاغذ سنباده استفاده کنید. این تنها برای ظاهر نیست، بلکه برای عملکرد نیز هست: هر چقدر لبها صافتر باشند قطعات راحت تر روی هم قرار میگیرند.
برای کار با فلز به اکسید آلومینیوم یا کاغذ سنباده کاربید سیلیکون نیاز دارید. برای کاهش و تمیز کردن کلی، از یک کاغذ اکسید آلومینیوم خوب یا متوسط استفاده کنید. برای پرداخت ، از یک پارچه توری ظریف استفاده کنید (از پشت کاغذ استفاده نکنید)و در حین کار آن را در آب فرو کنید. هرچه دوده بیشتر باشد، پایان کار بهتر خواهد بود.
سنبادهها بر پایه شمار ذرههای خورندهٔ آنها در هر واحد سطح و در نتیجه، ریزی و درشتی آن ذرات شمارهگذاری و درجهبندی میشوند. واحد سطح در استاندارد اروپایی (که در ایران نیز استفاده میشود) اینچ مربع است. شمارهٔ پایینتر، نشانه شمار کمتر ذره در یک اینچ است؛ در نتیجه ذرات درشتتر و سنباده، زبرتر است.
جدول گروهبندی درجههای سنباده
درجه | فوقالعاده نرم | خیلی نرم | نرم | متوسط | زبر | خیلی زبر | فوقالعاده زبر |
شماره (در سیستم اروپایی) | ۱۰۰۰ تا ۱۰۰۰۰ | ۲۲۰ تا ۳۸۰ | ۱۶۰ تا ۲۰۰ | ۱۲۰ تا ۱۵۰ | ۸۰ تا ۱۲۰ | ۴۰ تا ۸۰ | ۱۲ تا ۳۰ |
نقاشی روی فلز
برای جلوگیری از زنگ آهن، بندها و قابهای فولادی باید رنگآمیزی شوند. اگر آلومینیوم قبلا آندایز شده باشد، به هیچ نقاشی یا راه حل دیگری نیاز نیست – ظاهر نقرهای، سیاه یا رنگی دارد. برای آلومینیوم خام ، فلز میتواند به همان شکل که هست باقی بماند اما ممکن است ترجیح دهید آن را رنگ کنید. روشهای مختلفی برای رنگ کردن آلومینیوم و فولاد وجود دارد:
نقاشی با قلم مو ساده است اما جلوگیری از علامتهای قلم مو در فلز سخت است. و رنگ خیلی غلیظ به کار میرود.
نقاشی اسپری با یک رنگ طراحیشده برای فلز نتایج بهتری به دست میدهد.
پوشش پودر فرآیندی است که یک لایه رنگ را با استفاده از بار الکترواستاتیک به فلز اعمال میکند. رنگدانه برای یک روکش بادوامتر به لایه سطحی فلز نفوذ میکند. پوشش پودر را میتوانید در خانه انجام دهید اگر لوازم مناسب داشته باشید، اما این معمولا چیزی برای مغازههای رنگ خاص است.
در تمام موارد، قبل از رنگ کردن بسیار مهم است که فلز کاملا تمیز و عاری از گریس، روغن (از جمله روغن پوست)و کثیفی باشد. از الکل برای تمیز کردن فلز استفاده بکنید که شامل تمام نوکها و درزهای آن است.
شما میتوانید با ارزان ترین قیمت قطعات مورد نیاز خو را برای ساخت انواع پروژه های رباتیک از فروشگاه رباتیک چالیک تهیه کنید
در مقاله بعدی به طور عملی یک شاسی برای ربات خود خواهیم ساخت.
شما می توانید جهت شرکت در کلاس ها و دروه های آموزش رباتیک به چالیک رباتیک مراجعه کنید یا تماس بگیرید.
2 دیدگاه دربارهٔ «روشهای کار با فلزات برای ساخت شاسی ربات»
استفده از برش لیزر هم خیلی برای ساخت ربات با ورق فلزی خوبه و کار رو راحت میکنه
ممنون از نظر شما کاملا درست میفرمایید